4 چیز که برای سلامت استخوان هایتان در کنار کلسیم، نباید از آن ها غافل شوید!
توده استخوان از کودکی تا اوایل بزرگسالی و بعد از آن در بدن متراکم می شود. اما پس از 40 سالگی، تراکم آن به تدریج کاهش یافته و ما را در معرض خطر پوکی استخوان قرار می دهد. داخل استخوان سالم دارای فضاهای کوچک مانند لانه زنبوری است. پوکی استخوان اندازه این فضاها را افزایش می دهد و باعث می شود قدرت و تراکم خود را از دست بدهد. علاوه بر این، قسمت بیرونی استخوان ضعیف‌تر و نازک‌تر می‌شود.
پوکی استخوان در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما در افراد مسن به ویژه زنان به دلیل کاهش هورمون استروژن در دوران یائسگی، شایع تر است. کاهش استروژن باعث کاهش تشکیل استخوان جدید و افزایش تحلیل یا حل شدن محتوای معدنی استخوان می شود. اگر بدن شما نتواند به همان سرعتی که استخوان قدیمی را از دست می دهد، استخوان جدید بسازد، ممکن است به پوکی استخوان مبتلا شده باشید.
بیش از 53 میلیون نفر در ایالات متحده پوکی استخوان دارند یا در معرض خطر بالای ابتلا به آن هستند. افراد مبتلا به پوکی استخوان در حین انجام فعالیت های معمولی مانند ایستادن یا راه رفتن در معرض خطر بالای شکستگی هستند. شایع ترین استخوان هایی که درگیر می شوند دنده ها، استخوان های مچ دست و ستون فقرات هستند.
به طور کلی دو رکن اصلی حفظ سلامت استخوان ها و پیشگیری از پوکی استخوان، ورزش و تغذیه مناسب می باشد. رژیم غذایی افراد باید دارای مقدار مناسبی از کلسیم باشد. خانم ها و آقایان 18 تا 50 ساله به میزان 1000 میلی گرم کلسیم در روز نیاز دارند و زمانی که خانم ها به بالای 50 سال و آقایان به بالای 70 سال می رسند این مقدار به 1200 میلی گرم روزانه تغییر می یابد. اما کلسیم به تنهایی کافی نیست و عوامل دیگر در کنار کلسیم به اثربخشی بهتر آن کمک می کند.
منیزیم:
منیزیم یک درشت مغذی است که باعث انقباض عضلات، تنظیم سیستم عصبی، تنظیم فشار و قند خون می شود. بدن برای تکمیل بیش از 300 فرایند شامل آنزیم ها و پروتئین ها به آن نیاز دارد.
منیزیم در تشکیل استخوان نقش دارد و بر فعالیت استئوبلاست ( سلول های سازنده استخوان )، استئوکلاست (سلول های تحلیل برنده استخوان)، غلظت هورمون پاراتیروئید و شکل فعال ویتامین D تاثیر می گذارد.
تحقیقات نشان می دهند زنان مبتلا به پوکی استخوان نسبت به خانم هایی که پوکی استخوان ندارند سطح سرمی منیزیم پایین تری دارند. درنتیجه یافته ها حاکی از این است که کمبود منیزیم یک عامل خطر در پوکی استخوان است.
زینک سولفات :
زینک یک عنصر کمیاب ضروری بدن است که برای رشد طبیعی اسکلتی و هومئوستاز استخوانی مورد نیاز است. همچنین در افزایش سیستم ایمنی،عملکرد تیروئید، ثابت نگه داشتن قند خون، حفاظت از پوست و سلامت قلب مفید است. زینک خواص آنتی اکسیدانی و کاهش التهاب و در نتیجه کاهش بیماری های مزمن دارد.
ویتامین K2 :
دو نوع اصلی ویتامین K داریم:
- ویتامین K1 : ( فیلوکینون ) ( در سبزیجات سبز،اسفناج، بروکلی و… )
- ویتامین K2: ( مناکینون ) (در گوشت جگر، پنیر، تخم مرغ و سویا تخمیر شده )
ویتامین K2 در لخته شدن خون، سلامت قلب و سلامت استخوان نقش دارد. این ویتامین در تنظیم رسوب کلسیم نقش دارد و باعث افزایش کلسیفیکاسیون و کاهش کلسیفیکاسیون عروق ( جلوگیری از بیماری های قلبی و کلیه) می شود. روی متابولیسم کلسیم در استخوان و دندان موثر است به ساخت و حفظ استخوان کمک می کند و باعث کاهش پوکی استخوان می گردد و اثرات مفید ویتامین K2 به همراه ویتامین D3 افزایش می یابد.
ویتامین D3 :
ویتامین D3 ، یک ویتامین محلول در چربی است که به آن ویتامین آفتاب هم می گویند و عملکرد اصلی آن جذب کلسیم و فسفات است و بر روی سلامت استخوان، رشد و تکامل ماهیچه، محافظت کننده عصبی، افزایش ایمنی، پشتیبانی از سلول های مغز و … است.این ویتامین می تواند به افرادی که کم کاری غده پاراتیروئید دارند و یا نرمی یا پوکی استخوان دارد کمک کند. کمبود آن در کودکی ایجاد راشیتیسم و در بزرگسالان استئومالاسی ایجاد می کند. همچنین در برخی مطالعات ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D3 با افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان ها دیده شده است.
مصرف این مواد معدنی و ویتامین ها در کنار هم می تواند اثربخشی مناسبی در تقویت سیستم استخوانی و جلوگیری از پوکی استخوان داشته باشد.