برای آرتروز چه مکمل هایی مناسب هستند؟

استئوآرتریت (آرتروز) یک بیماری طولانی مدت است که در آن مفاصل بدن دچار التهاب شده و آسیب می بینند. با گذشت زمان، لایه غضروفی که از انتهای استخوان های محافظت می کند، تحلیل می رود. بدون غضروف، استخوان‌های مفصل به هم ساییده می‌شوند و باعث درد، تورم، سفتی و کاهش حرکت می‌شوند. در نتیجه راه رفتن، بالا رفتن از پله ها یا انجام سایر فعالیت های روزانه برای افراد سخت تر می شود.

 

غضروف ماده ای سفت و لاستیکی است که انتهای استخوان ها را در مفاصل طبیعی می پوشاند. عملکرد اصلی آن کاهش اصطکاک در مفاصل است و به عنوان یک ضربه گیر عمل می کند. غضروف سالم میتواند هنگام فشرده شدن، تغییر شکل بدهد.

علت این تغییر شکل این است که بیش از 70 درصد آن را آب تشکیل می دهد که می تواند با حرکت دوباره توزیع شود. به عنوان مثال، هنگامی که به زانو نیرو وارد می شود، مانند ایستادن یا راه رفتن، مقداری آب از غضروف وارد مفصل می شود و غضروف را می پوشاند. هنگامی که نیرو دیگر وجود ندارد، مانند زمانی که می نشینید، آب دوباره جذب می شود و غضروف شکل طبیعی خود را به دست می آورد. از آنجایی که غضروف حاوی اعصاب نیست، وقتی این تغییرات رخ می دهد، دردی احساس نمی شود. علاوه بر آب، کندروسیت ها، کلاژن و پروتئوگلیکان ها غضروف را تشکیل می دهند.

چه مکمل هایی احتمالا می توانند به سلامت غضروف و در نتیجه بهبود نسبی آرتروز کمک کنند؟

• گلوکزامین و کندرویتین سولفات:

گلوکزامین سولفات و کندرویتین سولفات اجزای غضروف طبیعی و واحدهای ساختمانی برای پروتئوگلیکان ها هستند و به نظر می رسد غضروف را برای ساخت کلاژن و پروتئوگلیکان های جدید تحریک می کنند. تحقیقات بزرگی روی گلوکزامین و کندرویتین سولفات وجود دارد، اما نتایج مشابهی ارائه نکرده‌اند. شواهدی از برخی مطالعات وجود دارد که نشان می‌دهد این ترکیبات می‌توانند درد آرتروز را معمولاً طی چند هفته تا چند ماه پس از شروع درمان کاهش دهند. چنانچه به تازگی می خواهید مصرف این مکمل ها را شروع کنید باید قبل از مصرف با پزشکتان مشورت کنید.(به عنوان مثال تداخل مهم این مواد با وارفارین دارای اهمیت است.)

• کورکومین

کورکومین یک آنتی اکسیدان است و خواص ضد التهابی مختلفی نیز دارد. این ماده در زردچوبه وجود دارد و به عنوان مکمل مورد استفاده قرار می گیرد. پیش از مصرف مکمل های با عصاره ی زردچوبه، مشورت با پزشک توصیه می گردد.

• کلاژن

کلاژن نوع 2 ، نوعی پروتئین و جزء اصلی غضروف است. به همین دلیل، برخی از افراد برای سلامت زانو و درمان آرتروز از مکمل های کلاژن استفاده می کنند.

توصیه می شود افرادی که به ماهی و صدف یا تخم مرغ حساسیت دارند از مصرف خودداری کنند.

• متیل سولفونیل متان ( MSM)

شواهدی وجود دارد که این ماده در ترکیب با سایر مکمل ها، ممکن است کمی به کاهش درد و تورم آرتروز زانو کمک کند.

• زنجبیل

ماده ی فعال اصلی در آن Gingerol است که دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی می باشد. برخی مطالعات نشان می دهند مصرف خوراکی زنجبیل درد را در آتروز کاهش می دهند. پیش از مصرف این مکمل مشورت با پزشک جهت بررسی احتیاطات و تداخلات ضروری است.

• اسیدهای چرب امگا 3 و روغن ماهی

اسیدهای چرب امگا 3 ، از انواع چربی سالم هستند و در روغن ماهی وجود دارند.

منابع طبیعی این اسیدهای چرب عبارتند از:

• ماهی های روغنی مانند ساردین
• دانه ی کتان
• دانه ی چیا
• گردو
• دانه کدو تنبل
• سویا و توفو
• کانولا و روغن زیتون
• در یک مطالعه، سطح درد افراد پس از مصرف مکمل های روغن ماهی کاهش یافته است.

اما هنوز شواهد کافی برای اثبات کارایی آن در آرتروز وجود ندارد. مکمل‌های امگا 3 ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد، اهمیت این موضوع در افرادی که از داروهای ضد انعقاد خون استفاده می‌کنند بیشتر است. در نتیجه قبل از مصرف مکمل‌های روغن ماهی، با پزشک مشورت کنید.

• داروهای گیاهی

استفاده از گیاهانی مانند آووکادو، سویا و کپسایسین موضعی، برای مقابله با اثرات آرتروز تنها توسط تعداد کمی از مطالعات علمی انجام شده و شواهد قوی تری برای بهبود آرتروز از آن ها نیاز است.

اما چه اقداماتی برای بهبود علائم آرتروز توصیه می شود؟

درمان اصلی برای آرتروز در مرحله اول غیردارویی است و در صورت نیاز، درمان های دارویی اضافه می شوند.

• کاهش وزن حداقل 10 درصد از وزن بدن در طول زمان (برای کسانی که اضافه وزن دارند)
• کنترل رژیم غذایی
• ورزش و اصلاح سبک زندگی

از ارکان اصلی مداخلات غیردارویی برای بیماران مبتلا به آرتروز هستند.