چگونه استرس راندمان مغز را کاهش می دهد

 ::: چگونه استرس می تواند راندمان مغز شما را کاهش دهد و 6 راه برای جلوگیری از آن :::

قرار گرفتن در معرض استرس طولانی مدت می تواند موجب آسیب به بدن و مغز شما شود.

“هرچیزی که شما را نمی کشد شما را قوی تر می کند”، و به نوعی، همه ما در واقع آن را باور داریم.

همه ما در مورد کار، خانواده مان و امور مالی استرس داریم. ما حتی نسبت به سیاست، بلایای طبیعی، تغییر آب و هوا استرس داریم. استرس ممکن است بخش اجتناب ناپذیری از زندگی باشد.

درباره آخرین وضعیت استرس زا که داشتید فکر کنید. چیزی که یک یا دو ساعت طول کشید، مثل یک کانال ریشه در دفتر دندانپزشک، اما آن موردی که یک هفته یا یک ماه یا حتی سال ها طول کشید: کار سخت با یک رئیس بی رحم ، به عنوان مثال، و یا مراقبت از یک پدر و مادر بیمار.

در آن زمان، شما حتی تصمیم گیری های ساده ای را مشکل می پندارید.

در آن زمان، ممکن بود احساس کنید که جهان در برابر شما توطئه می کند. اما یک علت علمی برای آنچه که بیشتر اتفاق می افتد وجود دارد: استرس توانایی فیزیکی مغز شما را کاهش می دهد.

استرس بیشتری معادل با ماده خاکستری کمتر است

هنگامی که شما تحت تأثیر قرار می گیرید، بدن شما کورتیزول را آزاد می کند، که هورمون استرس است. کورتیزول دارای قدرت کاهش فشار خون، کنترل قند خون و کاهش التهاب درون بدن است.

محققان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی حتی متوجه شدند که هنگامی که موش آزمایشگاهی در معرض وقوع رویدادهای مختصر استرس زایی قرار گرفت (سلول های بنیادی مغز آنها در واقع سلول های عصبی جدید شکوفا شدند). در نتیجه، عملکرد ذهنی موش ها بهبود یافت.

اما استرس مزمن – یعنی، قرار گرفتن در معرض مکرر و طولانی مدت چیزی استرس زا، مانند کار و یا پدر و مادر شدیدا بیمار که در بالا ذکر شد، مزایای مشابهی را ارائه نمی دهد.

در طول مدت زمان طولانی، سطح بالای کورتیزول می تواند شما را به سمت چاقی، بیماری های قلبی، افسردگی، فشار خون بالا و سبک زندگی ناسالم سوق دهد.

اثبات آن این است که ماده خاکستری شما نیز از بین می رود.

دکتر جانت Nesheivat، پزشک خانواده و پزشکی اورژانس در شهر نیویورک، گفت: “سطح کورتیزول بالا که به علت استرس ترشح شده است و حجم مغز را کاهش می دهد. “ما می توانیم این را در اسکن مغز ببینیم.”

دو ناحیه متاثر هیپوکامپ است که نقش مهمی در یادگیری و حافظه ایفا می کند و قشر پیشانی، که افکار، احساسات و اقدامات را تنظیم می کند.

محققان اخیرا در مجله Neurology، منتشر کرده اند، که محققین میزان کورتیزول را در خون 2231 سالمند میانسال بررسی کرده اند. آنها همچنین مهارت های حافظه و تفکر را ارزیابی کردند و تصاویری از مغزشان گرفتند.

آنچه آنها متوجه شدند این بود که شرکت کنندگان – به ویژه زنان – که سطوح بالای کورتیزول در خون خود دارند در حافظه و تست های شناختی ضعیف تر بودند. با گذشت زمان، نیز به نظر می رسید که حجم مغز شان را از دست دادند.

دکتر Sudha Seshadri، یکی از نویسندگان این تحقیق و مدیر موسسه Glenn Biggs برای آلزایمر، گفت: “حجم حافظه و عملکرد حافظه کمی پایین تر از اندازه این مطالعه، با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل 10 تا 20 سال بعد همراه است.”

دکتر مونیکا استارکمن، روانپزشک دانشکده پزشکی دانشگاه میشیگان، یک پدیده “انقباض” مشابه را در بیماران مبتلا به بیماری کوشینگ فعال مشاهده کرد. این حالت نادر است که در آن کورتیزول بیش از حد در بدن تولید می شود.

استارمن گفت: “وقتی ما از MRI ​​استفاده کردیم تا مغز آنها را بررسی کنیم، متوجه شدیم که در واقع، هیپوکامپ در مقایسه با هنجارهای انسانها کاهش یافته است. “هیپوکامپ برای یادگیری بسیار مهم است و ما دریافتیم که نمرات برای یادگیری با حجم هیپوکامپ مرتبط بود.”

با این حال، قبل از اینکه شما در مورد کاهش مغز خود تمرکز کنید، به یاد داشته باشید که هنوز مشخص نیست که این تغییر دائمی است.

هنگامی که بیماران Starkman یک سال پس از درمان آنها برای بیماری کوشینگ (که معمولا شامل عمل جراحی هیپوفیز است) مورد مطالعه قرار گرفت، سطح کورتیزول آنها کاهش یافته و حجم هیپوکامپ افزایش یافته است.

استارمن گفت، “نمرات آنها در یادگیری نیز افزایش یافته است.”

ما همچنین می دانیم که عملکرد حافظه فرد می تواند بهبود یابداو گفت: “کاهش استرس نیز ممکن است کمک کند، اما تنها راه مطمئن این است که از طریق آزمایشهای بالینی انجام شود و هنوز انجام نشده است.”

چگونه می توان از استرس جلوگیری کرد

در حال حاضر، بهترین کار این است که به سادگی مغز خود را از استرس محافظت کنید.

Nesheywat گفت: “نشانه های شناختی از استرس می تواند شامل از دست دادن حافظه، دشواری تفکر، تمرکز و تصمیم گیری باشد.”

استرس می تواند به عنوان نشانه های فیزیکی نیز مشهود باشد. به عنوان مثال، شما ممکن است خستگی، کاهش وزن، سردرد، مشکلات گوارشی، درد های بدن و درد مفصلی را تجربه کنید.

هر نشانه ای را می شناسید؟ اگر چنین است، ممکن است به شما کمک کند راه خود را از طریق این نکات آغاز کنید.

پیاده روی برای کاهش استرس

حتی یک پیاده روی ساده 10 دقیقه ای می تواند به شما کمک کند که بتوانید مؤثرتر برای مقابله با آنچه که پیش رو دارید، احساس راحتی کنید.

Nesheywat گفت: “ورزش اندرفین ترشح می کند، هورمون هایی که تفکر، تمرکز و خلق و خوی ما را بهبود می بخشد.”

بعضی افراد متوجه می شوند که تمرینات منظم، اضطراب را به اندازه دارو کاهش می دهد. حتی بهتر است: شواهدی وجود دارد که تمرین هوازی منظم می تواند به عملکرد مغز شما کمک کند وقتی سن شما بالا برود.

عوارض کم خوابی در افزایش استرس

Nesheiwat گفت: “بدن ما بهبود می یابد و هنگامی که ما استراحت می کنیم، بازسازی می شود.

به علاوه، اگر شما به اندازه کافی نخوابید، بدن شما در واقع میزان تولید هورمون های استرس را افزایش می دهد. هر شب هفت تا نه ساعت خواب را هدف قرار دهید.

عوامل تغذیه در کاهش استرس

Nesheiwat گفت: “آنچه که ما می خوریم سیستم سوخت رسانی ما را تامین می کند.”

انتخاب کل دانه ها، میوه ها و سبزیجات، که حاوی کربوهیدرات های پیچیده ای است که تولید سروتونین را افزایش می دهد، یک انتقال دهنده عصبی است که به خلق و خوی شما کمک می کند.

فراموش نکنید که به اندازه کافی ویتامین C دریافت کنید. در حالی که یک لیوان آب پرتقال روزانه پیشنهاد می شود، Nesheiwat توضیح می دهد که “ویتامین C می تواند کورتیزول را کاهش دهد”.

نقش استرس در بیماریها

استرس گاهی اوقات به دلیل آنچه که در اطراف شما اتفاق می افتد،  نیست. گاهی عوامل استرس زا درونی است مانند افسردگی و یا دیابت.

کاهش استرس با دیدار از دوستان و آشنایان

هنگامی که شما روابط اجتماعی دارید و احساس پشتیبانی می کنید، بدن شما اکسیتوسین بیشتری تولید می کند. این هورمون “احساس خوب” باعث کاهش اضطراب و ایجاد آرامش می شود. همچنین دارای قدرت کاهش سطوح کورتیزول مزمن است.

استراحت مغز عامل مهم در کاهش استرس

تمرینات ذهنی مانند یوگا، آرامش و مراقبه باعث از بین بردن استرس شما نمی شود، اما آنها می توانند به شما در مدیریت بهتر آن کمک کنند.